Maaike moe!

Het is weer eens zover. Maaike = moe!
Maaike is gaar. Maaike is blegh!
Het hoort erbij, dat weet ik inmiddels. En dan heb ik het nu nog wel makkelijk!
Ik heb pas 2 shows nieuw geleerd. Maar ook 1 ópnieuw geleerd en 4 opgefrist.
Mijn 3 nieuwe collega's hebben het pas echt zwaar, die hebben alles nieuw!
Nu al zing ik de hele dag liedjes van show, doe ik danspasjes in mijn slaap en word ik wakker met alles in mijn hoofd wat ik nog te doen heb.
Nou komen er ook wel 2 kleine stressfactortjes bij kijken hoor. Zo ga ik namelijk aankomende week voor 2 dagen terug naar Nederland. Ik vlieg op woensdagochtend naar huis en op donderdagavond weer terug. Omdat... ik auditie ga doen! Vanaf het schip is dat natuurlijk echt onmogelijk en nu is het wel omslachtig, maar te doen. Dus ga ik éven 2 daagjes op en neer om auditie te doen voor Wicked. Een hele gave musical, dus zeker de moeite waard! Maar het levert wel stress en zenuwen op. Ik moet daarvoor namelijk ook een lied leren, en een scène. En natúúrlijk vind ik het spannend, want als ik eenmaal ergens auditie voor doe waarbij ik materiaal heb gekregen voor een bepaalde rol, dan sta ik in mijn hoofd al IN die musical. Ik bedenk al hoe het zal zijn om dat te spelen. En natúúrlijk gebeurt het vaak genoeg dat ik het uiteindelijk niet krijg. En dan ben ik toch altijd even een beetje van mezelf kwijt. Omdat mijn toekomstplan (wat in mijn hoofd al zo mooi en volledig en glorieus tot stand was gekomen) toch maar mooi weer eens in duigen valt. Dat is een van de redenen waarom auditeren zo zwaar is. Maar ik ga er weer vol voor en zal uiteraard laten weten hoe het me is vergaan.
Het tweede stressfactortje is mijn soloprogramma. Overambitieuze ik wilde natuurlijk voor haar tweede contract een ander soloprogramma. Want stel je voor dat je 2 keer hetzelfde doet en het makkelijk houdt voor jezelf. Dat kan natuurlijk niet!
En ik heb een vrij ambitieus plan geschreven, met een voice-over erbij en allerlei projecties op onze LED achterwand. Heel gaaf, al zeg ik het zelf. Enig nadeel is dat dit alles wel goedgekeurd moet worden. En op de een of andere manier zijn de mensen die het goed moeten keuren (eigenlijk is het er maar 1, een choreograaf, die dus vrij weinig van zingen weet) er nu ineens (na 2 weken) niet meer zo zeker van of het wel een goed idee is. Dus moet ik met hem om de tafel om hem ervante overtuigen dat het wel degelijk een heel GOED idee is! Hij kan toch ook niet verwachten dat ik ineens in de laatste 3 weken een heel andere opzet maak? Dat WIL ik ook gewoon niet!
STRESS!!!!!! En dat maakt moe.
Tijd voor een kopje thee en een fijn serietje op de laptop.
Ik zeg: ooooooontspan!