I survived!

Het is weer zover, de eerste week zit erop. En zoals altijd leef ik nog. Gelukkig... Maar het valt wel weer altijd tegen. Het is echt hard werken, lange dagen maken, lang concentreren, veel zenuwen.
Het begon al goed, toen we (aangekomen in Dubai) wat moeilijkheden hadden het land in te komen omdat we niet wisten in welk hotel we zouden slapen. 'No adress, no Dubai' was zijn vriendelijke reactie. Na vriendelijk te blijven en vol te houden dat ik het toch echt niet wist mocht ik dan toch door. Gelukkig maar...
Bij de contactpersoon aangekomen bleek dat alle zangers meteen aan boord ging, behalve ik. Ik bleef bij de muzikaal leider en de choreograaf en ging in een hotel. Heel vreemd. Daar kwam ik aan midden in de nacht (3 uur). Nog even wat te eten kopen, eten en dan slapen. Maar 2 uurtjes slaap en dan naar het schip. Pffff, moe! En dan begint het pas echt. Inchecken, vriendje hallo zeggen (heel belangrijk), fitting, zangrepetitie, staging, doorloop, soundcheck, generale en dan show. En dat dag in dag uit + nog allerlei trainingen en drills.
Nu is de eerste week voorbij en wordt het rustiger. Zodat we tijd hebben voor feestjes en gezellige avonden, uitstapjes, sport, sightseeing, dat soort dingen :).
En over 3 weken komt mijn mama al op bezoek. Joepie!