Een goed begin is het halve werk

Dat zeggen ze altijd. Een goed begin is het halve werk. Dat zal bij mij dan ook wel zo zijn!
Op vrijdag zou hetgaan sneeuwen. Gelukkig lag er, toen ik opstond, nog geen enkel vlokje. Mazzel! Dacht ik. Papa, mama en ik zijn Schiphol nog niet binnen, of het begint. Gelukkig gaat het inchecken en afscheid nemen voorspoedig en ik kan zelfs op tijd beginnen met boarden! Het lijkt erop dat we bijna gaan vertrekken als er een luidsprekerbericht komt. Door de sneeuw kunnen we nog even niet vliegen. We krijgen wel al wat te eten. Na 5,5 uur wachten IN het vliegtuig (inmiddels hebben we de alcoholische drankvoorraad in het vliegtuig aanrdig doen slinken) kunnen we eindelijk opstijgen. Door dit fijne oponthpoud heb ik mijn aansluitende vlucht in Guangzhou (China) al bij voorbaat gemist. De stress slaat even flink toe bij me. Ik zie me al 2 dagen in Guangzhou vast zitten, omdat er geen vluchten vrij zijn, of ik zie mijn tas al zoek raken. Het is zelfs zo erg dat ik als een gek door mijn papieren zit te bladeren en tot de conclusie kom dat ik he adres van mijn accommodatie niet bij me heb en ook de routebeschrijving naar het meetingpoin op het vlieveld in Bangkok niet... Natuurlijk heb ik die WEL bij me, stel ik een paar uur later vast als de rust weer enigszins is weergekeerd.
Op Guangzhou zijn ze gelukkig heel aardig en er wordt zonder moeilijk doen een andere vlucht naar Bangkok voor me geboekt. Nu vlieg ik om 16:00 uur. Deze vlucht heeft ook nog een half uur vertraging en om 18:45 uur Thaise tijd land ik eindelijk. Dan moet ik nog door de immigratie (lange rijen) en mijn tas zoeken (toen ik ht nummer van de bagageband had gevonden had ik mijn tas gelukkig ook meteen). Als ik eindelijk mijn contactpersoon vind, is het al 20:00uur. Te laat om de trip naar Singburi voort te zetten. Gelukkig heeft hij al een hotel voor me geboekt, het wordt ook nog voor me betaald. Ik word op een hotelbusje gezet en bij het hotel afgeleverd. Om 20:30 uur heb ik dan eindelijk een beetje rust, na een reis van ruim 26 uur. Pfff! Ik heb niet echt avondeten gehad dus ik neem maar wat chips uit de minibar en een biertj. Die heb ik wel verdiend! Er is gratis internet, dus het thuisfront weet nu ook dat ik veilig ben.
De volgende ohtend ontbijt ik in het hotel en ga weer met het busje naar het vliegveld. Daar koop ik een Thaise simkaart dus ik heb nu een Thais nummer. Mijn Nederlandse is even buiten gebruik. Op hetvliegveld wacht ik samen met de contactpersoon (een Thaise man die me vanalles over Thailand vertelt en me vooral op het hart drukt dat ik Thais moet leren spreken) op nog 2 mensen die rond 11 uur aankomen. Het meisje komt wel, de jongen heeft kennelijk ook vertraging. En zo komt het dat onze contactpersoon mij helemaal uitlegd hoe we in Singbur moeten komen, inclusief een getekend kaartje van busstion Mo Chit zodat ik weet waar ik een kaartje kan kopen en de bus kan pakken. Weer wordt er voor ons betaald. Dus 30 min. met de taxi en dan nog 2 uur met de bus. Dan zijn e op Singburi Busstation en worden we door de organisatie opgehaald. Met een soort tuktuk of jeepney, dus open. Heerlijk die wind door je haren!
Om 16:30 uur ongeveer zijn we er. We krijgen onze kamer te zien. Bah. Dat is mijn eerste indruk. Er staan 2 stapelbedden en er 'wonen' al 2 Nederlandse meisjes. Die hebben er een zooitje van gemaakt. Overal ligt zand op de grond en overal kleren en troep. Maar goed, we zullen het ermee moeten doen. Om 17:00uur is hier het avondeten dus meteen daarna gaan we eten. Er zitten hier echt ongelooflijk veel mensen. Wel 60 als het er niet meer zijn. Iedereen eet en ik leer de Nederlandse meiden kennen die ik alleen van facebook kende, plus nog een hoop anderen. Om 18:00 uur zijn we uigegeten en dan heb ik even een dip. Het is al donker en we hebben nog een hele avond voor ons. Wat ga ik doen? Ik staar een beetje voor me uit, klets wat, lees wat, ga nog een ijsje kopen, klets nog wat en dan wordt het langzaam wat gezelliger. Om 22:30 uur gaan we naar bed en dan ontmoeten we pas de 2 meiden met wie we de kamer delen. Die moeten morgen heel vroeg op omdat ze de beach week gaan doen. Het slapen ging ondanks de hitte best oke. Alleen begint er om 06:00 uur al door een luidspreker nieuws te schallen en dat hoor je heel goed! Vanaf da ben ik dus ook wakker.
Om 08:00 uur is er ontbijt en om 09:30 uur gaat onze introweek beginnen!
We wandelen eerst naar een mooie tempel in een plaatsje in de buurt. Dan langs de supermarkt en langs de markt! We eten MANGO! En ik heb reuze mazzel want het is mangoseizoen! En ik ben echt GEK op deze zoete, sappige mango! Ook mogen we 'rose-apple' proeven. Dat smaakt eigenlijk gewoon naar hele waterige appel. Daarna rijden we naar een enorm Boeddhabeeld. Heel indrukwekkend. Daar hebben we ook nog hele grote, lelijke vissen gevoerd :). Om 12:00 uur is het tijd voor de lunch. We eten in een schattig restaurantje langs het water, waar we heerlijke rijst en groenten eten.
Na de lunch gaan we ergens armbandjes maken, gemaakt van kralen van kokosnootschil. Nu heb ik dus een heel schattig zelf gemaakt armbandje om! Daarna gaan we alweer terug naar de accommodatie. Het is hier nu 16:00 uur dus over een uurtje ga ik alweer eten!
Hoe de planning van mijn vrijwilligerswerk gaat lopen is nog niet helemaal zeker trouwens. Ik dacht dat ik de 2e week de Jungletrekking zou doen. Nu blijkt dat ik de 2e week op het olifantenproject ingedeeld sta. Ook prima! Voor de 3e week staat nu de Jungletrekking op het programma maar tot nu toe ben ik de enige op de lijst. En in mn eentje met alleen een Thaise gids ga ik dat echt niet doen! Maar het leuke is dat er nog veel meer excursies zijn dan dat ik wist. En je kunt ook heel makkeijk ruilen. Dus misschien ga ik de 3e wee wel Hill Tribe doen. Dan ga je helemaal in het noorden van Thailand een week bij inheemse bevolking wonen, helemaal back to basic. Lijkt me ook heel erg leuk!
Het zit dus vol verrassingen hier, maar zien wat er gebeurt. Heel misschien ga ik Sterre (van mijn conservatoriumopleiding) nog zien dit weekend! Zij trekt namelijk doo Cambodja, Laos en Thailand en misschien dat ze het gaat redden om mijn kant op te komen! Dat zou toch super zijn?!?!